U vremenu u kojem najveći dio političkog života u Srbiji trenutno obilježava navodna “nevjerovatna” borba režima Aleksandra Vučića protiv izglasavanja Rezolucije o Srebrenici u Ujedinjenim nacijama, u kojoj se, između ostalog, osuđuje negiranje genocida nad Bošnjacima 1995. godine u Potočarima u javnom prostoru, režim Aleksandra Vučića, imenovao je Dejana Ristića, direktora Muzeja žrtava genocida, za ministra informisanja, a samim tim i svojevrsnog kontrolora narativa u ovdašnjem javnom prostoru.
Dejan Ristić se, naime, kao javni radnik istakao izjavama upravo o nepriznavanju genocida u Srebrenici, izbjegavanju odgovornosti, odnosno naveliko raspostranjenoj zamijeni teza koju plasiraju predstavnici režima iz devedesetih, a koja se zasniva na potenciranju narativa utemeljenog na osnovama pitanja –
A, šta su oni nama radili?
Prije desetak dana, Dejan Ristić je rekao da niko ne spori žrtve zločina protiv čovječnosti koji se dogodio jula 1995. godine u Srebrenici, ali da historijska nauka i činjenice spore da se tamo dogodio genocid i da je Rezolucija o kojoj će u maju raspravljati Generalna skupština Ujedinjenih nacija način da se konstruiše jedan antičinjenični i antihistorijski narativ koji bi stigmatizovao čitav jedan narod.
Negiranje genocida u Srebrenici, koji, kada se dogodio, neformalni šef i “diktator” političkog života u Srbiji kao i posljedično opravdanje njegovih koalicionih kolega i koleginica iz Socijalističke partije Srbije su bili itekako prisutni i aktivni u svojim političkim partijama, neodvojiva su dva pojma prilikom javnih nastupa Dejana Ristića.
Takav govor novog ministra informisanja u javnostu gotovo da je jedini, najistaknutiji i, naprosto, preovlađujuć.
Stoga, nimalo, u ovom trenutku ne čudi, da kada će gotovo cijeli svijet da označi počinioce srebreničkog genocida, pojedinačno, zajedno sa politikama koje su ih iznedrile, i njihovim predstavnicima – kao ministra za informisanje i kontrolu javnog govora u Srbiji, Aleksandar Vučić bira njegovog istaknutog “vrhunskog” negatora, okićenog ovdašnjim titulama historijskog radnika.
Onog koji potencira i svom “angažmanu” ističe isključivo tuđu odgovornost za genocid, od prije osamdeset i više godina godina kako bi suzbio da građanke i građani Srbije saznaju odgovornost aktuelne političke elite za srebrenički i kako bi pomogao njihovom opstanku na vlasti, negiranjem činjenica o tome, utvrđenim pred Međunarodnim sudom u Hagu, koji je Srbija, kao država – priznala.
Rezolucija jeste način da se konstruiše jedan antičinjenični, antihistorijski narativ i da kroz rezoluciju Ujedinjenih nacija, krovne, međudržavne i međunarodne organizacije, uspostavi jedan vrijednosni sud.
Očigledno je i da je inspiratorima ove Rezolucije i nalogodavcima tih istih inspiratora jasno da presude Haškog tribunala nisu dovoljne, da bi se u historiji za vječnost označilo da se u Srebrenici dogodio ne zločin protiv čovečnosti, već genocid – rekao je nedavno Ristić, prenosi Danas.rs.
Dejan Ristić slovi za eminetnog historičara u režimskim medijima i naučnoj zajednici čije znanje je vrijedno da bude prepoznato i označeno kao da je od javnog interesa svih građanki i građana Srbije.
Srbijanski predsjednik, također, je prije nešto više od 20 godina bio ministar informisanja Srbije.
Tada je Vučić na ovo mjesto izabran kao član Srpske radikalne stranke Vojslava Šešelja, a u koaliciji sa Socijalističkom partijom Srbije Slobodana Miloševića.
(Faktor)
(196)