Obavezno pročitati.
Piše: Dragan Čapelja (Facebook/Novi Sad)
Trideset godina sedimo, jedemo, pijemo, svinjarimo, slušamo muziku, bljujemo i lumpujemo u istoj smrdljivoj, zadimljenoj kafani. Konačno…negde pred zoru i fajront, stigao je neobrijani, krmeljivi konobar sa zgužvanim blokčetom i mastiljavom olovkom iza uveta. “Šta smo ono imali” ?
Da ..došlo je vreme naplate za…. Rulja : “Uhapsite Vlasija” !!! -“Ne čujem dobro koga, ali uhapsiću”-Slobodan Milošević 02.04.1988., miting u Beogradu Rulja, uz terciranje Olivere Katarine : “Srušićemo vladu u Novome Sadu” “Kruniću pizdo, Srbiju si izdo”-Novi Sad, 05.10.1988.
-“Šest vekova kasnije, danas, opet smo u bitkama i pred bitkama. One nisu oružane, mada i takve još nisu isključene”. -Slobodan Milošević, 28.06.1989.
-“Hoćete li da vam opet ustaša vodi državu” ?-Borisav Jović o Anti Markoviću Premijeru Savezne Vlade, decembar 1991.Došlo je vreme naplate za ….
-“Nož, žica, Srebrenica” -“Oj Pazaru novi Vukovaru” -“Ubij Hrvata da šiptar nema brata” -“Leleču Turci, kukaju bule, Oj lele lele, evo ga Vule. A serdar Janko sa sabljom maše, Udrite braćo, srpstvo je naše!” -“Đenerale, nek je tvojoj majci hvala” Došlo je vreme naplate za…
-Belog, Gišku, Arkana, Kneleta, Voju Ameriku, Gorana Vukovića Majmuna, Voždovački klan, Zemunski klan, “žestoke momke”, “kontroverzne biznismene”, “najvatrenije navijače”, “Delije”, “Grobare”, “Head hunterse”, “United force”, “Četnike sever”…
Došlo je vreme naplate za… Dadu Vujasinović, Slavka Ćuruviju, Milana Pantića, Zorana Đinđića, ubijene srpske mladiće u kafiću “Panda” u Peći…Za Memorandum SANU, “Golubnjaču”, “Vojka i Savla”, za “Srpsku gardu”, “Arkanove tigrove”, “Bele orlove”, “Žute ose”, “Vukove sa Vučjaka”, “Levu Supodericu”, “Škorpione”, “Crvene beretke”…zarđale kašike, spiskove iz Hrtkovaca, onog popa što u ruci drži dečiju lobanju i prebira ljudske kosti, Lepu Brenu u maskirnoj uniformi i “Ne volim te Alija, zato što si balija”.Za Vukovar, Dubrovnik, Sarajevo, Prijedor, Srebrenicu…Markale, Tuzlansku kapiju, prijedorske “bele trake”, otmicu u Štrpcima, Ovčaru i Velepromet. Za logore Stajićevo, Begejce, Niš, KPZ Sremsku Mitrovicu i Šljivovicu.
Za zverski mučenog i ubijenog najtalentovanijeg košarkaša Jugoslavije Edina Salaharevića iz Vlasenice, za Želimira Vidovića Kelija, fudbalera FK Sarajevo, rukometnog reprezentativca Jugoslavije, sarajevskog Srbina Gorana Čengića koji je ubijen pri pokušaju da zaštiti komšiju muslimana, za mučki ubijenog Srđana Aleksića iz Trebinja jer je stao u zaštitu “Turčinu”, za 1601 sarajevsko dete..
Došlo je vreme naplate za…. ruske dečije paravojne kampove na Zlatiboru i Kruševcu. Dok nam se sa TV ekrana keze Bećkovići, Krestići, Marići, Bokani, Kristijani…krešte i vrište Sanje Marinković, Karleuše i Stanije, sa neba nas gledaju tužne oči ubijenog glumca Dragana Maksimovića, u snove nam ulaze potopljene hladnjače sa telima kosovskih Albanaca i benkica streljane šestomesečne bebe Amile iz Srebrenice, “leša broj 172”. Više od tri decenije ovde se planski i pažljivo gaji MRŽNJA.
MRŽNJA prema svemu različitom, naprednom, modernom, prosperitetnom, mržnja prema zapadu, mržnja prema svakom ko je druge nacije, veroispovesti..mržnja prema onima koji ne žele i ne znaju da mrze, mržnja prema onima sa drugačijim mišljenjem, mržnja prema Srbima koji nisu dovoljno “veliki Srbi”, mržnja prema Crnogorcima jer ne žele da budu Srbi, mržnja prema Bošnjacima jer su “zaboravili da su ustvari Srbi”, mržnja prema Hrvatima “jer su ustaše”, mržnja prema Albancima jer su Albanci, mržnja prema Vojvođanima “jer su Mađari i ustaše”…
Mrze se i napadaju svi oni koji ne obožavaju Rusiju, ne podržavaju Putina, orgazmički ne uživaju nad ubijenom ukrajinskom decom, satiranju i pljačkanju čitavih gradova.
Uspeli su. Sve su uništili.
Ovde više nema ljudi.
Ovde stanuju samo mržnja i bes.
Ovde se glorifikuju kurve, lopovi i ubice.
Ovde je vest trudnički stomak ćerke ratnog zločinca i precvale pevaljke.
Ovde se prizivaju novi ratovi, nova klanja i razaranja.
Ovde se mašta o nuklearnoj bombi na Berlin, Pariz i London. Zbog toga je račun i podvučen, a neobrijani, krmeljivi konobar polako sabira stavke krvavog računa.
Došao je do naše dece…mrtve.
Kraj je.
(SB)
(2358)