U jamu su se spuštali Radovan Karadžić i član Predsjedništva BiH Nikola Koljević, a na izbore su izašli uz blagoslov SPC

 

 

Poruke patrijarha SPC nijesu iznenađenje, već nastavak iste političke agende koju decenijama unazad promovišu vrhovnici te vjerske organizacije. I patrijarh SPC Irinej je 2018. godine ocijenio da je „položaj Crkve u Crnoj Gori za Srbe gori nego u vrijeme osmanske okupacije, a da je status Srba kao u doba ozloglašene fašističke tvorevine Nezavisne Države Hrvatske“. Nakon toga je uslijedila crkvena kontrarevolucija koja je smijenila trodecenijsku vlast u Crnoj Gori i otvorila prostor SPC da kreira crnogorske vlade ali i javne politike, piše Pobjeda.

 

 

Patrijarh SPC Porfirije Perić pozvao je Srbe u Crnoj Gori „da u svakoj prilici sa ponosom i dostojanstvom“ odlučno ispolje „svoj identitet kao vjernici SPC, govornici srpskog jezika i kao dični pripadnici srpskog naroda“.

 

 

„To je pravo, odgovornost, obaveza i dužnost svakog od nas“ kazao je Porfirije u subotu veče ispred Hrama Hristovog vaskrsenja u Podgorici, glavnom gradu nominalno građanske, sekularne i multinacionalne države, i to uoči popisa koji ima obilježje političke kampanje Republike Srbije umjesto da bude statističko pitanje države Crne Gore.

 

 

No, poruke aktuelnog patrijarha SCP nijesu iznenađenje, već nastavak iste političke agende koju decenijama unazad promovišu vrhovnici te vjerske organizacije. Isti gestovi ekspanzionističkog nacionalizma kojima se naglašavala „ugroženost“ srpskog naroda i isti pozivali na homogenizaciju i isticanje zbog „pravovjernosti“ dominirali su upravo u javnom diskursu na prostoru eks-Ju prije više decenija.

 

 

POPOVI, PA TOPOVI…

 

Pa tako 1990. godine, uoči prvih višestranačkih izbora u Bosni, crkvena glasila intenziviraju retoriku o srpskim žrtvama genocida. Nije se SPC zaustavila na riječima. Iskopavali su tada kosti žrtava iz Drugog svjetskog rata uz pregršt kamera, reflektora, novinara.

 

 

U jamu su se spuštali Radovan Karadžić i član Predsjedništva BiH Nikola Koljević, a na izbore su izašli uz blagoslov SPC. U Sarajevu, crkvene manifestacije su služile za promociju stranačkih lidera SDS-a, a do toga je dolazilo na inicijativu SPC, o čemu najbolje svjedoči izjava Radovana Karadžića: „Sveštenici su nas ponekad zbunjivali ukazanom pažnjom. Govorili su da nas je sami Bog poslao da spasimo srpski rod“.

 

 

Uoči rata u Hrvatskoj, zvaničnici SPC su govorili da teritorije na kojima žive Srbi ne mogu ostati u sastavu Hrvatske, već se moraju naći u istoj državi sa Srbijom i ,,svim srpskim krajinama“. U jeku jugoslovenske krize, Atanasije Jevtić i Amfilohije Radović tražili su spajanje ,,svih srpskih krajeva“ u Ujedinjene srpske zemlje. Predstavnici srpske crkve su novu hrvatsku državu odmah poredili sa ustaškom Nezavisnom Državom Hrvatskom.

 

 

Tih godina mnogi iz SPC pominju kolektivnu odgovornost Hrvata za genocid u NDH. Episkop Nikanor javno promoviše velikosrpsku ideologiju krvi i tla: „Tamo gde se prospe srpska krv i gde padnu srpske kosti to mora biti srpska zemlja“.

 

 

NASTAVAK ISTE IMPERIJALNE POLITIKE

 

Slične poruke su slate i iz Beograda. Na duhovnoj akademiji održanoj 1992. godine u velikoj hali Beogradskog sajma, kojoj je prisustvovalo 80 odsto oficira i ljudi u uniformama, govorio je episkop zahumsko – hercegovački Atanasije – o „licemjernom Zapadu“ objašnjavajući kako vidi druge oko sebe: ,,A, i ova druga istočnjačka – islamska takođe je još više licemjerna, ali ona nije religija iz Otkrivenja. Jadni bolesni Muhamed nije imao veze s Bogom nit’ će iko ikad imati putem tim do Alaha“.

 

 

Patrijarh SPC Irinej je 2018. godine ocijenio da je „položaj Crkve u Crnoj Gori gori nego u vrijeme osmanske okupacije, a da je status Srba kao u doba ozloglašene fašističke tvorevine Nezavisne Države Hrvatske“. Nakon toga je uslijedila crkvena kontrarevolucija koja je smijenila trodecenijsku vlast u Crnoj Gori i otvorila prostor SPC da kreira crnogorske vlade ali i javne politike.

 

 

Irinejev nasljednik Porfirije otišao je prije dva dana korak dalje i ustvrdio kako je u Podgorici „zasađen naš početak i korijen“, pozvavši sve Srbe da u svakoj prilici odlučno ispolje „svoj identitet“.

 

 

UGROŽAVANJE GRAĐANSKE DRŽAVE

 

Za glumicu Juliju Milačić-Petrović Njegoš ovakav način djelanja SPC i ovakav poziv „duhovnoj deci“, nije prikladan pozivu patrijarha: „Onog koji treba da uči miru, ljubavi, istini, jednakosti. Onog koji ne bi smio da nas dijeli i svima koji su van njegove nacionalnosti utjeruje strah u kosti“.

 

 

Ona je ocijenila da se na ovaj način političari obraćaju svojim glasačima, upozoravajući da se upravo na ovaj način ugrožavaju sve nacionalnosti u Crnoj Gori, a zove na sukob.

 

 

– Obraćanja sveštenstva SPC u posljednjih par godina liče na obraćanja devedesetih kada su namjere bile jasne. Vrtimo se u krug i nikako da se zaustavimo jer zla kob, žeđ pojedinih nosilaca otrovnih ideologija za uništenjem a kroz njega profitiranjem koje se lomi narodu o usijane glave je neutoljiva – upozorila je Milačić-Petrović Njegoš.

 

 

Ona je pozvala građane Crne Gore da ne nasijedaju na pozive, „sa koje god strane dolazili, koji dodatno čine lošim trenutak u kom živimo, ako može biti gori“.

 

 

Ruski ambasador aplaudirao Abazoviću

 

Tokom polaganja kamena temeljca svetosavskoj gimnaziji odlazeći premijer u tehničkom mandatu Dritan Abazović juče je dobio srdačan aplauz od Vladislava Maslenikova, ambasadora Ruske Federacije. Ruski ambasador je aplaudirao dok su se Abazović i Porfirije Perić grlili i ljubili. To se vidi i na snimku koji je Abazović juče objavio na profilu o tome kako je „položio kamen temeljac“ svetosavskoj gimnaziji za koju je njegova vlada izdvojila oko million eura novca poreskih obveznika iz državnoga budžeta.

 

 

ŠOVINISTIČKI NARATIV

 

Za dekana Fakulteta za crnogorski jezik i književnost Aleksandra Radomana, posljednje poruke Porfirija, osim što obiluju istorijskim falsifikatima, promovišu šovinistički narativ da je sve u Crnoj Gori srpsko: „Brutalno se izrugava Ustavu Crne Gore, najnoviji istup prvočelnika Beogradske patrijaršije može se razumjeti i kao otvorena prijetnja miru u Crnoj Gori“.

 

 

Radoman upozorava na više puta potvrđenu činjenicu da „gdje god su u proteklih 30 godina arhijereji Beogradske patrijaršije za ′pravo i odgovornost, obavezu i dužnost′ svoje pastve proglašavali širenje velikosrpskoga nacionalizma, za popovima su slijedili topovi, a posljedično i spaljeni gradovi, etnička čišćenja i genocid“.

 

 

„Nakon scenarija već viđenoga u Hrvatskoj, u BiH i na Kosovu, sva je prilika da je na red krvožedne ideologije Velike Srbije došla i Crna Gora. To su jasne poruke Porfirijeve beśede koje moramo ozbiljno shvatiti i učiniti sve da pogubni scenarij spriječimo“, kazao je Radoman.

 

 

Publicista i višegodišnji sekretar Matice crnogorske Marko Špadijer ocijenio je da je Crna Gora već posrbljena, kao i da se sada „sprovodi propaganda najgore vrste, primitivna i već viđena“.

 

 

– Ona treba da potvrdi prvenstvo SPC iako su oni samo eksponenti velikosrpske politike. Nijesu morali sa toliko pompe dolaziti u Podgoricu da bi to rekli, mogli su i preko glasila koji su im svakako alati. A što se vlasti tiče, oni su ih dobro ugostili. Čitava ta stvar je ispod dostojanstva svih građana Crne Gore – zaključio je Špadijer.

 

 

Za njega, posjeta Porfirija Crnoj Gori je zaokruživanje uslova za popis.

 

 

Sa Porfirijem su se tokom njegovog boravka vidjeli funkcioneri prosrpskih i proruskih partija koje su od 2020. na vlasti – Demokratskog fronta, Socijalističke narodne partije, Demokrata i Pokreta ,,Evropa sad“.

 

 

Na svečanosti u hramu, osim „domaćih“ političara, prisutni su bili i lideri ultra-desničarskih partija iz Srbije – Boško Obradović (Dveri) i Milica Đurđević-Stamenkovski („Zavetnici“).

 

(Pobjeda)

(340)

BURNO U CRNOJ GORI: Popovi, pa topovi – Porfirijev konačni poziv na provokacije i nemire…