Na strani Selçuka Bayraktara kao mogućeg Erdoganovog nasljednika je to što predstavlja sa jedne strane moderno lice politike koju vodi njegov tast, ali i to što je njegov uspjeh simbol nacionalnog ponosa, što je u skladu sa rastom novog nacionalizma, kako piše “Foreign Policy”
Selcuk Bayraktar, turski biznismen, milijarder i zet predsjednika Recepa Tayyipa Erdogana, mogao bi da bude tastov nasljednik na predsjedničkim izborima 2028. godine. O tome mediji spekulišu već dugo, a takvu mogućnost podgrijao je sam Bajraktar izjavom “The Wall Street Journalu” – da bi mogao da bude predsjednički kandidat, ukoliko to Erdogan bude tražio od njega.
Selcuk Bayraktar rekao je u tom intervjuu da trenutno nije uključen u aktivnu politiku, ali nije isključio mogućnost da se u budućnosti aktivira, prenosi Nin.rs.
Možda kažem da, ali to zavisi od okolnosti – rekao je Bajraktar
Ovakav pristup može biti posljedica ne njegove neodlučnosti, već naprotiv, želje da sa jedne strane bude aktivan politički činilac, a sa druge da ostane vjeran Erdoganu, smatra “The Wall Street Journal”.
Nije to prvi put da je Bayraktar nagovijestio mogućnost da će postati nasljednik dinastije Erdogan i da će ući u politiku, budući da je i u intervjuu turskim medijima govorio kako bi to mogao da učini “ukoliko ljudi sa stranim agendama pokušaju da postave prepreke turskoj nezavisnosti u vojnoj tehnologiji”, iako njegova ambicija nikada nije bila da se bavi politikom ili da bude predsjednik.
Erdoganova politička budućnost sve je neizvesnija, a i sam je najavio mogućnost (doduše po ko zna koji put) da se povuče, naročito poslije ubjedljive pobjede opozicije na lokalnim izborima.
Bayraktar, koga je Forbes nedavno svrstao na listu najbogatijih Turaka, raspolaže bogatstvom od 1,2 milijarde dolara. On je predsjednik i tehnički direktor kompanije “Bajkar”, turske vojne kompanije čiji je najpoznatiji proizvod bespilotna letelica “Bayraktar TB2”. Ona se dokazala u više sukoba, kao što su rat u Nagorno Karabahu ili rat u Ukrajini, zbog čega je veoma tražena roba. Košta između dva i pet miliona dolara, pa je među glavnim konkurentima američkoj bespilotnoj letjelici “Predator”. “Bajkar” je tu letjelicu prodao u više od 30 država, a među kupcima su Azerbejdžan, Ukrajina, Poljska, Albanija, a nedavno je i Kosovo dobilo prve takve letelice.
Ta kompanija je u svom uspjehu imala i zdušnu pomoć Erdogana, koji je omogućio velike fondove za razvoj, a uspješna upotreba turskih dronova, koji su se dokazali i protiv nekih od najpopularnijih PVO sistema, kakvi su ruski u Ukrajini, donijela je Selçuku Bayraktaru status nacionalnog heroja i čovjeka koji je dokazao da turska može da se takmiči sa najvećim državama, bar kada je vojna proizvodnja u pitanju.
Pored već čuvenog TB2, “Bajkar” razvija i veću i moderniju verziju TB3, ali i dron “kizilelma”, koji više nalikuje borbenom avionu, nego klasičnim bespilotnim letjelicama. “Kizilelma” može da ponese čak tonu i po naoružanja, dok TB2 može tek deseti deo toga.
Bajraktar – moderno lice Erdoganove politike
Na strani Selcuka Bayraktara kao mogućeg Erdoganovog nasljednika je to što predstavlja sa jedne strane moderno lice politike koju vodi njegov tast, ali i to što je njegov uspjeh simbol nacionalnog ponosa, što je u skladu sa rastom novog nacionalizma, kako piše “Foreign Policy”.
“Nacionalizam je uvijek bio snažan faktor u turskoj politici, hranjen rastućim osjećajem nacionalne nebezbjednosti i geopolitičkim okruženjem. Ovaj prevarni kontekst u isto vrijeme nudi mogućnosti za projektovanje moći, koja stimuliše napredovanje nacionalizma. Rast sektora vojne industrije, koji postaje sve važniji u strateškom i ekonomskom smislu, rekonfiguriše ideološku strukturu, pa u njoj nacionalizam zamjenjuje konzervativizam kao glavnu snagu”, piše “Foreign Policy”.
Bayraktar se ne bavi politikom, ali se pojavljuje kao mlađa i življa figura nego što je to ostareli “Reis” (kako se zvao biografski film o Erdoganu, a zapravo označava glavara), tvrdi “The Wall Street Journal”, a nastavak teksta možete čitati ovdje.
(DEPO PORTAL/ad)
(57)