U afričkoj regiji Sahel koja je žarište terorizma, prije nekoliko godina formiran je vojni, ekonomski savez između pet zemalja s ciljem borbe protiv regionalnih izazova. Međutim, vremenom, sve se više govorilo o tome da savez zapravo služi stranim interesima, a ne građanima ovih zemalja.

 

 

Sigurnosni savez G5 Sahel uspostavljen je između pet afričkih zemalja – Burkine Faso, Malija, Mauritanije, Nigera i Čada, s ciljem borbe i odgovora na glavne regionalne izazove s kojima se suočavaju, uključujući ekstremno siromaštvo, terorizam i trgovinu ljudima.

 

 

 

Borba protiv džihadista

 

 

U regiji Sahel posljednjih godina islamistički militanti, odnosno džihadisti, povezani s Al-Kaidom i Islamskom državom aktivni su u zemlji i neprestano masakriraju zajednice i uništavaju čitava sela, pri čemu koriste prednost širokih granica. Sada već kontroliraju velike dijelove regiona.

 

 

 

Upravo zato je uspostavljen Sahel G5, 2014. godine, zbog zajedničke borbe protiv prijetnji miru, ali i jačanja razvoja. Ipak, snage su postigle slabe rezultate, zbog čega su pojedine zemlje već napustile ovu grupu.

 

 

 

Vojnici u Burkini Faso (Foto: EPA-EFE)

 

 

 

Burkina Faso i Niger su 3. decembra ove godine odlučili povući se G5, prateći Mali koji je prvi odstupio 15. maja 2022. godine, a Čad i Mauritanija su još uvijek dio snaga. U saopštenju vojnih vlada Burkine Faso i Nigera stoji kritika da zemlje nisu uspjele da učine regiju Sahel sigurnijom, prenosi BBC.

 

 

 

Također, Burkina Faso i Niger su naglasili da snage G5 služe stranim interesima, pritom misleći na Francusku. Ne žele služiti stranim interesima na štetu njihovog naroda, a još manje diktatu bilo koje moći koja negira suverenitet njihovog naroda.

 

 

 

Treba podsjetiti i na veliku kolonijalnu federaciju Francuske na području Zapadne Afrike, koja je postojala od 1895. godine do potpunog ukidanja kolonija 1960. godine. Bivše francuske kolonije su nezavisne već 60 godina, no izgleda samo na papiru.

 

 

 

Francuska kao antidžihadistički policajac

 

 

Priču o interesu Francuske u ovoj regiji najbolje je započeti pomenom Francoisa Hollandea, prethodnika sadašnjeg predsjednika Emmanuela Macrona. On je prije osam godina pokrenuo operaciju Barkhane kako bi spriječio da navedene afričke zemlje padnu pod kontrolu džihadista.

 

 

 

Operacija Barkhane pokazuje kontinuitet u odbrambenoj politici Francuske, kao i potrebu zemlje da održi svoj politički utjecaj u Africi jačanjem vojnih operativnih kapaciteta. Za razloge operacije Barkhan navodi se da pomaže stanovnicima Sahela, ali i da štiti Evropu od terorizma i porasta broja izbjeglica.

 

 

 

Francuski predsjednik Emmanuel Macron u martu prošle godine je rekao da je era “Francafrique” završena i da je Francuska neutralni sagovornik na kontinentu.

 

 

 

Francuski predsjednik Macron (Foto: EPA-EFE)

 

 

 

“Doba Francafrique je već odavno prošlo. Čini se da još uvijek očekujemo od nje pozicije koje ona odbija da zauzme i ja to u potpunosti prihvatam. U Gabonu, kao i drugdje, Francuska je neutralan sagovornik koji razgovara sa svima i čija uloga nije da se miješa u razmjene o unutrašnjoj politici”, ukazao je tada, prenio je francuski Le Monde.

 

 

 

Operacija Barkhane formalno je završena 9. novembra 2022. godine, potvrdio je tada Macron.

 

 

 

Uranij najvažnija roba u Sahelu

 

 

 

Najveće blago Nigera leži ispod zemlje. Uranij je najvažnija roba u regiji Sahel. Tri glavna izvoza Nigera u Francusku su obojeni metali, metalne rude i razne hemikalije. Otprilike 30 francuskih kompanija radi u Nigeru u svim privrednim sektorima, uključujući usluge, distribuciju i rudarstvo.

 

 

 

Francuski nuklearni konglomerat Orano već decenijama vadi uranij u Nigeru. Kompanija je 63 posto u vlasništvu francuske Orano, dok Sopamin, nigerska državna kompanija, posjeduje preostalih 37 posto.

 

 

 

 

Materijal se uglavnom koristi za proizvodnju gorivih šipki za 56 francuskih nuklearnih elektrana.

 

 

 

Francuska nuklearna elektrana (Foto: EPA-EFE)

 

 

 

Dakle, Francuska se oslanja na 50 posto nigerskog uranija za 70 posto svoje nuklearne energije. Otprilike 24 posto nigerskog uranija izvezeno je u druge zemlje Evropske unije (EU), doprinoseći 1/4 njihove električne energije.

 

 

 

Otprilike 90 posto stanovništva Nigera nema struju, a prima, pak, premalo prihoda za svoj izvoz.

 

 

 

Niger, međutim, nije zaustavio izvoz uranija u Francusku i druge zemlje EU ni nakon vojnog udara u julu, uprkos objavi na društvenim mrežama u kojoj se tvrdi da je Niger zabranio slanje zaliha u blok, prenosi Reuters.

 

 

 

 

Vojnim udarima smijenjene profrancuske vlasti

 

 

 

Vojnici u ovoj zapadnoafričkoj državi najavili su državni udar na nacionalnoj televiziji u julu ove godine, kada su rekli da su poništili ustav, suspendovali sve institucije i zatvorili državne granice.

 

 

 

Pukovnik Maj Amadou Abdramane rekao je da su odlučili staviti tačku na tadašnji režim, što je uslijedilo nakon stalnog pogoršanja sigurnosne situacije i lošeg ekonomskog i socijalnog upravljanja.

 

 

 

Mohamed Bazoum i Emmanuel Macron (Foto: EPA-EFE)

 

 

 

Najveći problem je bio predsjednik Mohammed Bazoum, blizak saveznik Francuske i zapadnih zemalja, za kojeg je hunta saopštila da je prikupila potrebne dokaze za njegovo krivično gonjenje zbog veleizdaje i destabiliziranja unutrašnje i vanjske sigurnosti Nigera.

 

 

 

Dakako, iako su afričke zemlje nastojale dodatno potvrditi svoju nezavisnost uklanjanjem onih elemenata koji pripadaju profrancuskoj vladi, evidentno je da turbulencija i dalje postoji.

 

(Klix)

(28)

Zbog čega G5 izaziva turbulencije u Africi: Zaštitnik od terorizma ili sluga stranim interesima